Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

concreti N N

  • 1 concreto

    1) конкретный, определённый
    2) практичный, положительный
    3)
    * * *
    сущ.
    общ. действительность, конкретность, конкретный, определённый, реальность, точный

    Итальяно-русский универсальный словарь > concreto

  • 2 concrētum

        concrētum ī, n    [concretus], hardness, solid matter: nihil concreti habere.—Hard frost, stiff frost (sc. gelu), V.
    * * *
    concrete; firm/solid matter

    Latin-English dictionary > concrētum

  • 3 ♦ solid

    ♦ solid /ˈsɒlɪd/
    A a.
    1 solido; forte; resistente; stabile; massiccio; (fig.) ben fondato, concreto, serio: to freeze solid, diventare un blocco [una lastra] di ghiaccio: The lake had frozen solid, il lago era una lastra di ghiaccio; solid learning, cultura solida; furniture made of solid oak, mobili di quercia massiccia; a man of solid build, un uomo di corporatura forte (o massiccia); (comm.) a solid firm, una ditta solida; solid reasoning, ragionamenti concreti; solid gold, oro massiccio; a solid gold watch, un orologio d'oro massiccio
    2 compatto; uniforme; unanime; unito: ( USA) the Solid South, il Sud compatto ( che vota compatto per i democratici); solid white line, linea bianca uniforme (o continua); a solid vote, un voto unanime
    3 pieno ( non cavo): (autom.) solid tyre, gomma piena; (mecc.) a solid shaft, un albero pieno
    4 (fam., pred.) ininterrotto; di fila; di seguito: I've been waiting for two hours solid, ho aspettato due ore di fila; aspetto da ben due ore
    5 (geom.) cubico; solido: solid geometry, geometria solida; solid inch, pollice cubico ( misura); a solid figure, una figura solida
    6 (fig.) fidato; sicuro; (comm.) solvibile
    7 a tinta unita; di un solo colore: solid colours, colori uniformi; tinte unite; a solid red dress, un vestito tutto rosso
    8 ( sport) buono; valido: a solid performance, un buon rendimento
    9 (equit.: di un ostacolo) fisso
    10 ( slang USA) eccellente; magnifico; perfetto
    B n.
    1 (geom.) solido
    3 (pl.) alimenti solidi; cibo solido
    5 (falegn.) legno massiccio
    ● (mecc.) solid box, bussola □ ( di persone) to be solid against [for] st., essere solidali (prendere la stessa posizione) contro [in favore di] qc. a solid citizen, un buon cittadino; un sicuro patriota □ (comm.) solid consideration, garanzia solida; contropartita di valore concreto □ (metall.) solid-drawn, trafilato da massello □ (autom., mecc.) solid head, monoblocco □ a solid man, un uomo di buonsenso; un uomo con una solida posizione finanziaria □ solid measures, misure per solidi; misure cubiche □ (tipogr.) solid printing, stampa compatta; composizione senza interlineatura □ (miss.) solid propellant, propellente solido □ solid reasons, motivi concreti (o validi) □ solid rock, roccia viva □ (autom., ecc.) solid rubber tyre, gomma piena □ solid sense, buonsenso □ (mil.) solid square, quadrato □ (fis., elettron.) solid-state, dello (o allo) stato solido: solid-state physics, fisica dello stato solido; (fis. nucl.) solid-state counter, contatore allo stato solido □ solid-state computer, elaboratore con componenti allo stato solido □ (metall.) solid-state welding, saldatura a freddo □ (equit.) solid vertical fence, palizzata □ to become solid, solidificarsi □ to have solid grounds for supposing that…, avere buoni (o fondati) motivi di supporre che… □ to be on solid ground, essere su terreno solido ( anche fig.)
    solidly avv.

    English-Italian dictionary > ♦ solid

  • 4 solid

    ['sɒlɪd] 1.
    2) (of one substance) [gold, steel] massiccio
    3) (dense) [crowd, earth] compatto
    4) (unbroken) [line, expanse] continuo

    five solid days five days solid cinque interi giorni; for three solid hours — per tre ore filate

    6) (strong) [structure, basis, argument] solido; [ building] massiccio

    to be on solid groundfig. avere argomenti concreti

    7) (reliable) [ information] fondato; [ advice] valido; [ investment] sicuro; [ worker] affidabile, serio
    8) (firm) [ grip] fermo
    9) (respectable) [ citizen] modello
    2.
    nome chim. mat. solido m.
    3.
    nome plurale solids (food) cibi m. solidi
    4.
    avverbio [ freeze] completamente; fig. [ vote] in massa
    * * *
    ['solid] 1. adjective
    1) (not easily changing shape; not in the form of liquid or gas: Water becomes solid when it freezes; solid substances.) solido
    2) (not hollow: The tyres of the earliest cars were solid.) pieno
    3) (firm and strongly made (and therefore sound and reliable): That's a solid piece of furniture; His argument is based on good solid facts/reasoning.) solido
    4) (completely made of one substance: This bracelet is made of solid gold; We dug till we reached solid rock.) solido, massiccio
    5) (without breaks, gaps or flaws: The policemen formed themselves into a solid line; They are solid in their determination to strike.) uniforme, unito, unanime
    6) (having height, breadth and width: A cube is a solid figure.) solido
    7) (consecutive; without a pause: I've been working for six solid hours.) ininterrotto, di fila
    2. adverb
    (without interruption; continuously: She was working for six hours solid.) ininterrottamente
    3. noun
    1) (a substance that is solid: Butter is a solid but milk is a liquid.) sostanza solida
    2) (a shape that has length, breadth and height.) solido
    - solidify
    - solidification
    - solidity
    - solidness
    - solidly
    - solid fuel
    * * *
    ['sɒlɪd] 1.
    2) (of one substance) [gold, steel] massiccio
    3) (dense) [crowd, earth] compatto
    4) (unbroken) [line, expanse] continuo

    five solid days five days solid cinque interi giorni; for three solid hours — per tre ore filate

    6) (strong) [structure, basis, argument] solido; [ building] massiccio

    to be on solid groundfig. avere argomenti concreti

    7) (reliable) [ information] fondato; [ advice] valido; [ investment] sicuro; [ worker] affidabile, serio
    8) (firm) [ grip] fermo
    9) (respectable) [ citizen] modello
    2.
    nome chim. mat. solido m.
    3.
    nome plurale solids (food) cibi m. solidi
    4.
    avverbio [ freeze] completamente; fig. [ vote] in massa

    English-Italian dictionary > solid

  • 5 concretus

    I 1. concrētus, a, um
    part. pf. к concresco
    2. adj.
    1) сгущённый, густой, уплотнённый (aēr, umor C)
    2) сросшийся, слежавшийся
    II concrētus, ūs m. [ concresco ]
    сгущение, уплотнение ( suci PM)

    Латинско-русский словарь > concretus

  • 6 artus [1]

    1. artus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 2. artus, arma u.a.), gefügt, d.i. eingeengt, eingeschränkt, zusammengedrängt, -gezwängt, eng geschlossen, eng, knapp, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, straff, fest (Ggstz. laxus), catena, Ov. u. (Ggstz. laxa) Sen.: frenum, Tibull.: toga, fest anschließende, Hor.: compressiones artae amantum comparum, Plaut.: artissima oscula, Kuß auf Kuß, Suet.: complexus artiores, Sen., artissimi, Petr.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin. – u. oft im Bilde, artioribus (ille) apud populum Romanum laqueis tenebitur, Cic.: vinculum ad astringendam fidem artius, Cic.: artissimum societatis vinculum, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng (Ggstz. latus), α) v. Örtl.: regiones, Lucr.: loca, Sall. fr.: artiores silvae, dichtere, Caes.: vallis, Liv.: via, semita, Liv.: itinera, Tac.: aditus, Curt.: fauces, Tac.: ostium (Mündung), Liv.: os specus, Curt.: Arabici sinus os artius (Ggstz. latum), Mela: saltus artior, Liv.: mare artius, Mela: artissimum inter Europam Asiamque divortium, Tac.: coit deinde murus ex utraque parte in artiorem velut cuneum, Liv.: inde se rursus laxat (mare), rursusque etiam, quam fuit, artius exit in spatium, Mela: terra quae sequitur nusquam lata, atque hic artissima inter Hellespontum Aegaeumque procurrit, Mela. – subst., artum, ī, n., die Enge, der enge Raum, in artum concreti montes nimborum, Lucr.: mare adeo in artum agitur, ut etc., Mela: u. (im Bilde) nec desilies imitator in artum, dich verrennen, Hor.: quinquaginta ferme volumina collecta in artum, gekürzte, Plin.: ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: per omnia arta praeruptaque velut caeci evadunt, Liv.: im Compar. u. Superl., montes paulatim in artius coëunt, Curt.: quā in artissimum cogitur regio, Curt. – bes. die Enge, das Gedränge des Kampfes, pugna in arto, Fuß an Fuß, Tac.: in artum compulsi, eingekeilt, eingezwängt, Liv.: suomet ipso agmine in arto haerentes, Liv. – β) v. a. Dingen, eng, gedrängt, dicht, turbā artā circumstare, Tibull.: nimis arta convivia, Hor.: cernere alqd artiore cribro, mit dichterem (feinerem) Siebe, Plin.: trahi in artissimas tenebras, Suet. Ner. 46, 1 (vgl. Apul. de deo Socr. 3): custodia arta, Tac., artiwsima, Mela. – u. γ) v. Pers., eng gewachsen, mulierem ita artam, ut mulier fieri non possit, sanam non videri constat, Ulp. dig. 21, 1, 14. § 7. – II) übtr.: a) nicht schlaff, eng, fest, artus somnus, artior somnus, fester, tiefer Schl., Suet. u. Cic.: artissimus somnus, Suet.: artā propinquitate coniunctus, Curt.: arto contubernio intime iunctus, App.: u. artā familiaritate alqm complecti, mit enger, inniger, Plin. ep.: alqm in artissimam affinitatem recipere, Vell. – v. Pers., eng verbunden, contubernalis artissimus, Apul. met. 9, 23. – b) eingeengt, beengt, α) unter dem Zwange befindlich, sponte suā cadere sub leges artaque iura (Zwang der Rechte), Lucr.: leges artae ideoque superbae, Plin. – β) beengt durch Sorgen, animus, Hor. sat. 2, 6, 82. – c) eingeengt = knapp, beschränkt, nur sparsam, gering, numerus, Tac.: commeatus, Liv.: annona arta, artior, artissima, Suet.: artiora tempora somni quam noctis, Curt.: omnia sibi in dies artiora esse viderunt, Curt. – u. artior petitio, mit geringer Aussicht, Liv. – subst., in arto (esse) commeatum, die Zufuhr sei knapp, Tac. hist. 3, 12: nobis in arto et inglorius labor, beschränkt, Tac. ann. 4, 32: alci spem ponere in arto, jmdm. die H. beschränken, Ov. – d) drangvoll, mißlich (s. Duker Flor. 2, 6, 31), res (Lage), Ov., Tac. u.a.: spes artior, Col. – subst., cum in arto res esset, als er in der Klemme war, sich bedrängt sah, Liv.: numquam Mavors adeo constrinxit in artum res, Claud.

    lateinisch-deutsches > artus [1]

  • 7 concresco

    con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam concrevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – / Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.

    lateinisch-deutsches > concresco

  • 8 confertus

    cōnfertus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (confercio), zusammengestopft, d.i. a) absol. = dicht zusammengedrängt, in dichter Masse, dicht (Ggstz. rarus), c. ratis (Schiff), Enn. fr.: c. naves, Liv.: concreti confertique pili, zusammengeballte, Cels. – mensura bona et c., gedrückt volles, Vulg.: confertissima turba, Liv. - bes. als milit. t. t. = in geschlossenen Gliedern (Ggstz. rarus, s. Fabri Liv. 21, 8, 9), agmen confertum, Verg. u. Sen., confertissimum, Caes.: acies conferta, Auct. b. Afr., confertissima, Caes.: conferti milites, Caes.: confertissimi hostes, Sall.: cum Galli structis ante se scutis conferti starent, Liv.: quod confertiores steterant (Ggstz. raris ordinibus constiterant), Liv.: numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliantur, Caes.: rari in confertos illati, Liv. – b) m. Abl. = vollgestopft, gestopft voll von etw., v. Örtl., ingenti turbā non virorum modo sed etiam feminarum conferta totā urbe deorum immortalium templa, Liv.: Nysa lucis confertissima, Stat. – übtr., otiosa vita, plena et conferta voluptatibus, Cic.: liber c. voluptatibus, Cic.

    lateinisch-deutsches > confertus

  • 9 eminens

    ēminēns, entis, I) Partic. v. emineo, w. s. – II) PAdi. m. Compar. u. Superl., hervorragend, A) eig.: 1) im allg.: a) vertikal hervorragend, hervorstehend, hervortretend, hochliegend, hochgelegen, arbores, Curt.: os, Cels.: caro (Ggstz. caro concava), Cels.: papaverum capita, Flor.: nihil eminens, Cic.: em. saxa, Sall.: aedes, Flor.: area, Liv.: statura, Suet. – has (trabes) paulo longiores atque eminentiores, quam extremi parietes erant, effecerunt, Caes. b. c. 2, 9, 3: eminentissimus mons, Flor. 4, 2, 49: vertex, id quod in montibus eminentissimum, Quint. 8, 2, 7. – neutr. subst., species ut quaedam sit deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis, Cic. de nat. deor. 1, 75: Plur., eminentia cautium, hervorragende Felsen, Mela 2, 6, 5 (2. § 89): per inaequaliter eminentia rupis, ungleiche Vorsprünge, Liv. 28, 20, 3: quaedam erigi in eminentiora (höher gelegene Stellen) non possunt, Frontin. aqu. 18 in. – b) horizontal hervorragend, hervorstehend, vorstehend, tituli (Aufschriften), Vopisc.: oculi, Cic.: oculi foris em., Vopisc.: oculi ac nares, Vell.: genae leniter em., Cic.: nasus a summo eminentior, Suet. – 2) als t. t. der Malerei, hervortretend, alia eminentiora, alia reductiora fecerunt, Quint. 11, 3, 46: im Bilde, eminens effigies virtutis, scharf hervortretendes Bild (Ggstz. adumbrata imago, wesenloser Schattenriß), Cic. Tusc. 3, 3. – B) übtr.: 1) deutlich hervortretend, quae sunt eminentia et prompta, Cic. de or. 3, 215. – 2) hervorragend, ausgezeichnet, ungewöhnlich, außerordentlich, glänzend, a) v. Pers.: vir, Vell.: oratores, Tac. dial.: eminentissimus vir, Vell.: vates (von Vergil), Amm., auctor, Quint.: eminentissimi hostium duces, Vell. – m. Abl. (wodurch?), corpore excellens, dignitate eminens, Vell.: Livia genere, probitate, formā Romanarum (unter den R.) eminentissima, Vell.: nec poëtica modo, sed oratoriā virtute eminentissimus, Quint. – m. in u. Abl., ut in omnibus, ita in eloquentia quoque eminentissimus, Quint. 4. pr. § 3; vgl. 12, 10, 12. – Superl. m. Genet. partit. u. Genet. mat., ingenii ac studiorum eminentissimus saeculi sui, an Geist u. Gelehrsamkeit alle seine Zeitgenossen weit überstrahlend, Vell. 1, 12, 3. – subst. ēminentēs, ium, m., hervorragende Persönlichkeiten, Tac. Agr. 5: u. so Superl., eminentissimi Graecorum, die hervorragendsten Griechen, Quint. 9, 4, 79. – in der Kaiserzeit viri eminentissimi vom praefectus praetorio u. vom magister militum, Cod. Iust. 9, 41, 11 u. 12, 47, 1. – b) v. Lebl.: fastigium, fortuna, ingenium, Vell.: res dictu non eminens, keiner glänzenden Darstellung würdig, Vell.: eminentiorem illorum temporum eloquentiam fuisse, Tac. dial. 25: eminentissima cuiusque professionis ingenia, Vell. 1, 16, 2. – subst., ēminentia, ium, n., α) die Glanzpar tien in der Rede, Quint. 10, 1, 86. – β) das Erhabene, die überwiegende Größe, Vell. 2, 40, 5.

    lateinisch-deutsches > eminens

  • 10 umor

    ūmor (hūmor), ōris, m. (abgeschwächt aus χυμός, Flüssigkeit), jede Art Flüssigkeit, Feuchtigkeit, das Naß, I) im allg.: Bacchi, Wein, Verg.: lacteus, Milch, Ov.: roscidus, Tau, Catull.: circumfluus, Meer, Ov.: saccatus corporis, v. Harn, Lucr.; vgl. praefandi umoris e corpore effluvium, Plin.; u. lyncum u. ita redditus glaciatur, Plin.: umor in genas labitur, Tränen, Hor.: caret os umore, Speichel, Ov.: nares umorem semper habent, Cic.: hostem ruber occupat umor, Blut, Lucr.: exurgebo quidquid umoris tibi est, Plaut. – Plur., umores marini, Cic.: nimis concreti umores, Cic.: siccare umores (Flüsse im Leibe), Min. Fel. 2, 3. – II) insbes., der Nahrungssaft der Pflanzen, Verg. georg. 2, 331 u. 424.

    lateinisch-deutsches > umor

  • 11 concretum

        Concretum, concreti, pen. prod. Cic. Qui est faict ou composé, et assemblé de plusieurs choses qui sont comme aggluees ensemble.

    Dictionarium latinogallicum > concretum

  • 12 иллюстрировать

    1) ( снабжать иллюстрациями) munire di illustrazioni, illustrare
    * * *
    сов., несов.

    иллюстри́ровать книгу — illustrare il libro

    2) перен. illustrare vt, esemplificare vt
    * * *
    v
    gener. illustrare (книгу), illustrare

    Universale dizionario russo-italiano > иллюстрировать

  • 13 artus

    1. artus, a, um, Adi. m. Compar. u. Superl. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 2. artus, arma u.a.), gefügt, d.i. eingeengt, eingeschränkt, zusammengedrängt, -gezwängt, eng geschlossen, eng, knapp, I) eig.: a) im Ggstz. zum Lockern, Schlaffen, eng, straff, fest (Ggstz. laxus), catena, Ov. u. (Ggstz. laxa) Sen.: frenum, Tibull.: toga, fest anschließende, Hor.: compressiones artae amantum comparum, Plaut.: artissima oscula, Kuß auf Kuß, Suet.: complexus artiores, Sen., artissimi, Petr.: artissimo nodo vinciri (Ggstz. levi nodo contineri), Plin. – u. oft im Bilde, artioribus (ille) apud populum Romanum laqueis tenebitur, Cic.: vinculum ad astringendam fidem artius, Cic.: artissimum societatis vinculum, Cic. – b) im Ggstz. zum Weiten, eng (Ggstz. latus), α) v. Örtl.: regiones, Lucr.: loca, Sall. fr.: artiores silvae, dichtere, Caes.: vallis, Liv.: via, semita, Liv.: itinera, Tac.: aditus, Curt.: fauces, Tac.: ostium (Mündung), Liv.: os specus, Curt.: Arabici sinus os artius (Ggstz. latum), Mela: saltus artior, Liv.: mare artius, Mela: artissimum inter Europam Asiamque divortium, Tac.: coit deinde murus ex utraque parte in artiorem velut cuneum, Liv.: inde se rursus laxat (mare), rursusque etiam, quam fuit, artius exit in spatium, Mela: terra quae sequitur nusquam lata, atque hic artissima inter Hellespontum Aegaeumque procurrit, Mela. – subst.,
    ————
    artum, ī, n., die Enge, der enge Raum, in artum concreti montes nimborum, Lucr.: mare adeo in artum agitur, ut etc., Mela: u. (im Bilde) nec desilies imitator in artum, dich verrennen, Hor.: quinquaginta ferme volumina collecta in artum, gekürzte, Plin.: ita in arto stipatae erant naves, ut etc., Liv.: per omnia arta praeruptaque velut caeci evadunt, Liv.: im Compar. u. Superl., montes paulatim in artius coëunt, Curt.: quā in artissimum cogitur regio, Curt. – bes. die Enge, das Gedränge des Kampfes, pugna in arto, Fuß an Fuß, Tac.: in artum compulsi, eingekeilt, eingezwängt, Liv.: suomet ipso agmine in arto haerentes, Liv. – β) v. a. Dingen, eng, gedrängt, dicht, turbā artā circumstare, Tibull.: nimis arta convivia, Hor.: cernere alqd artiore cribro, mit dichterem (feinerem) Siebe, Plin.: trahi in artissimas tenebras, Suet. Ner. 46, 1 (vgl. Apul. de deo Socr. 3): custodia arta, Tac., artissima, Mela. – u. γ) v. Pers., eng gewachsen, mulierem ita artam, ut mulier fieri non possit, sanam non videri constat, Ulp. dig. 21, 1, 14. § 7. – II) übtr.: a) nicht schlaff, eng, fest, artus somnus, artior somnus, fester, tiefer Schl., Suet. u. Cic.: artissimus somnus, Suet.: artā propinquitate coniunctus, Curt.: arto contubernio intime iunctus, App.: u. artā familiaritate alqm complecti, mit enger, inniger, Plin. ep.: alqm in artissimam affinitatem recipere, Vell. – v. Pers., eng verbunden, contubernalis artissimus, Apul. met. 9,
    ————
    23. – b) eingeengt, beengt, α) unter dem Zwange befindlich, sponte suā cadere sub leges artaque iura (Zwang der Rechte), Lucr.: leges artae ideoque superbae, Plin. – β) beengt durch Sorgen, animus, Hor. sat. 2, 6, 82. – c) eingeengt = knapp, beschränkt, nur sparsam, gering, numerus, Tac.: commeatus, Liv.: annona arta, artior, artissima, Suet.: artiora tempora somni quam noctis, Curt.: omnia sibi in dies artiora esse viderunt, Curt. – u. artior petitio, mit geringer Aussicht, Liv. – subst., in arto (esse) commeatum, die Zufuhr sei knapp, Tac. hist. 3, 12: nobis in arto et inglorius labor, beschränkt, Tac. ann. 4, 32: alci spem ponere in arto, jmdm. die H. beschränken, Ov. – d) drangvoll, mißlich (s. Duker Flor. 2, 6, 31), res (Lage), Ov., Tac. u.a.: spes artior, Col. – subst., cum in arto res esset, als er in der Klemme war, sich bedrängt sah, Liv.: numquam Mavors adeo constrinxit in artum res, Claud.
    ————————
    2. artus, ūs, m. (Stamm AR-o, griech. ΑΡ-ω, wov. auch 1. artus, arma, ἄρθρον u.a.), das Gefüge, gew. Plur. artūs, tuum, Dat. u. Abl. tubus, m., die Gelenke mit ihren Gliedern, die Gelenkglieder, Gliedmaßen ( dagegen membra die Glieder [Kopf u. Rumpf nicht ausgenommen] als Körperteile, von denen eben die artus die äußern Teile bilden), magni membrorum artus, magna ossa lacertique, Verg.: nervi atque artus sapientiae (im Bilde), Cic.: digitorum contractio facilisque porrectio propter molles commissuras et artus nullo in motu laborat, Cic.: nondum in sua membra artus redierant, Sen. rhet.: luxata corpora in artus redeunt, Plin.: ambusti multorum artus vi frigoris, Tac. – dolor artuum, Gelenk-, Gliederschmerz, Gicht, Cic.: artubus trementibus, Sisenn. fr.: omnibus artubus contremisco, Cic. – poet. = membra, die Glieder (s. Heinse Ov. met. 2, 823), salsus per artus sudor iit, Verg.: sopor fessos complectitur artus, Verg.: ubi mortales Tirynthius exuit artus, Ov. – Der Singul. nur Lucan. 6, 754. Val. Flacc. 4, 312. Prisc. inst. 6, 77 (wo hoc artu) u. part. XII vers. Aen. 1, 11 (wo artu corporis). – Plur. heterokl. artua, Plaut. Men. 855. – Dat. u. Abl. Plur. gew. artubus (vgl. Diom. 308, 3); selten artibus, zB. Tert. de anim. 10; vgl. Ter. Scaur. (VII) 25, 1 sqq. – Spät. lat. Plur. arctus, Akk. arctus, Virg. gramm. p. 86, 9: Abl. Plur.
    ————
    arctubus, ibid. p. 8, 8.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > artus

  • 14 concresco

    con-crēsco, crēvī, crētum, ere, in sich zusammenwachsen, I) im allg.: a) sich verdichten = gerinnen, verhärten, starren (Ggstz. extenuari, liquescere; Perf. concrevisse, Ggstz. liquere, fluere), cum lac concrevit, Col.: concrescunt subitae currenti in flumine crustae, Verg.: si quid umoris intus concreverit, Cels.: u. im Partiz., concretum lac, Verg. u. Tac.: durata et alte concreta glacies, Liv.: concretus gelu Danuvius, zugefroren, Flor.: concretus sanguis, Cels.: aër concretus (Ggstz. fusus et extenuatus), Cic.: crassum (od. pingue) caelum et concretum (Ggstz. aër purus ac tenuis), Cic.: concreta ossa, verhärtete (ohne Mark), Plin.: u. übtr., concretus dolor, starrer, tränenloser, Ov. ex Pont. 2, 11, 10: vultus, starrer, strenger, Tert. adv. Val. 1: auditus, dickes, Prud. apoth. 486: Kompar., semen concretius aequo, Lucr.: spuma lactis concretior, Plin.: cibatus concretior et grandior (sc. liquore), Macr.: neutr. subst., nihil concreti habere, nihil solidi, Cic.: concreta quaedam, Cels. – mit Angabe infolge wessen? durch ex u. Abl., vel ex morbo vel ex ictu concrescit umor sub duabus tunicis (oculi), Cels. – m. Ang. wodurch? durch Abl., aqua conglaciat frigoribus et nive pruināque concrescit, Cic.: mare concrescit glacie, Ov.: imbres gelidis concrescunt ventis. Ov.: gelidus concrevit frigore sanguis, Verg.: iam non fluere, sed duritie quādam con-
    ————
    crevisse (v. Staar im Auge), Cels.: u. im Partiz., gelu nix concreta, Iustin.: nix concreta pruinā, Lucr.: concreta sanguine barba, zusammenklebend, Ov. – m. Ang. woraus? durch ex u. Abl., concretum aliquid ex sanguine, Cels. – mit Ang. wohin? wozu? (etwas verhärtet) durch in u. Akk., umorem in lapidem concrescere, Plin.: od. (poet.) durch Dat., rigido concrescere rostro ora, Ov. – b) sich verdichten = sich verdunkeln, cum claram speciem concreto lumine luna abdidit, mit verdunkeltem Lichtglanz barg, Cic. poet. de div. 1, 18. v. 21. – c) beim Wachsen sich zusammenziehen, nanus et ipse suos breviter concretus in artus, verkürzt, Prop. 4, 8, 41. – II) prägn., sich verdichtend entstehen, sich ansetzen, sich bilden, putres concrescere fungos, Verg.: cum cinis in foco concrescit, Plin.: quanto prolixior in pecore concrescit (lana), tanto magis obnoxia est rubis, Col. – m. Ang. woher? woraus? durch Adv., durch ex u. (selten) de m. Abl., unde (sanguis, bilis, ossa etc.) concreta et quomodo facta sint, Cic.: aut simples est natura animantis...; aut concreta ex pluribus naturis, Cic.: cuius ex sanguine concretus homo et coalitus est, Gell.: de terris terram concrescere parvis, Lucr. – m. Ang. wodurch? durch Abl., hoc nebuloso et caliginoso caelo aut sata aut concreta videtur tanta vis memoriae? Cic. – übtr., concreta labes, die anhaftende Verderbnis, Verg. Aen. 6, 746: u. Partiz. subst., multa diu
    ————
    concreta, vieles, was so lange (mit uns) vereint ist (Gebrechen, Laster), ibid. 6, 738. – Infin. perf. synkop. concresse, Ov. met. 7, 416.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > concresco

  • 15 confertus

    cōnfertus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (confercio), zusammengestopft, d.i. a) absol. = dicht zusammengedrängt, in dichter Masse, dicht (Ggstz. rarus), c. ratis (Schiff), Enn. fr.: c. naves, Liv.: concreti confertique pili, zusammengeballte, Cels. – mensura bona et c., gedrückt volles, Vulg.: confertissima turba, Liv. - bes. als milit. t. t. = in geschlossenen Gliedern (Ggstz. rarus, s. Fabri Liv. 21, 8, 9), agmen confertum, Verg. u. Sen., confertissimum, Caes.: acies conferta, Auct. b. Afr., confertissima, Caes.: conferti milites, Caes.: confertissimi hostes, Sall.: cum Galli structis ante se scutis conferti starent, Liv.: quod confertiores steterant (Ggstz. raris ordinibus constiterant), Liv.: numquam conferti, sed rari magnisque intervallis proeliantur, Caes.: rari in confertos illati, Liv. – b) m. Abl. = vollgestopft, gestopft voll von etw., v. Örtl., ingenti turbā non virorum modo sed etiam feminarum conferta totā urbe deorum immortalium templa, Liv.: Nysa lucis confertissima, Stat. – übtr., otiosa vita, plena et conferta voluptatibus, Cic.: liber c. voluptatibus, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confertus

  • 16 eminens

    ēminēns, entis, I) Partic. v. emineo, w. s. – II) PAdi. m. Compar. u. Superl., hervorragend, A) eig.: 1) im allg.: a) vertikal hervorragend, hervorstehend, hervortretend, hochliegend, hochgelegen, arbores, Curt.: os, Cels.: caro (Ggstz. caro concava), Cels.: papaverum capita, Flor.: nihil eminens, Cic.: em. saxa, Sall.: aedes, Flor.: area, Liv.: statura, Suet. – has (trabes) paulo longiores atque eminentiores, quam extremi parietes erant, effecerunt, Caes. b. c. 2, 9, 3: eminentissimus mons, Flor. 4, 2, 49: vertex, id quod in montibus eminentissimum, Quint. 8, 2, 7. – neutr. subst., species ut quaedam sit deorum, quae nihil concreti habeat, nihil solidi, nihil expressi, nihil eminentis, Cic. de nat. deor. 1, 75: Plur., eminentia cautium, hervorragende Felsen, Mela 2, 6, 5 (2. § 89): per inaequaliter eminentia rupis, ungleiche Vorsprünge, Liv. 28, 20, 3: quaedam erigi in eminentiora (höher gelegene Stellen) non possunt, Frontin. aqu. 18 in. – b) horizontal hervorragend, hervorstehend, vorstehend, tituli (Aufschriften), Vopisc.: oculi, Cic.: oculi foris em., Vopisc.: oculi ac nares, Vell.: genae leniter em., Cic.: nasus a summo eminentior, Suet. – 2) als t. t. der Malerei, hervortretend, alia eminentiora, alia reductiora fecerunt, Quint. 11, 3, 46: im Bilde, eminens effigies virtutis, scharf hervortretendes Bild (Ggstz. adumbrata imago, wesenloser Schattenriß),
    ————
    Cic. Tusc. 3, 3. – B) übtr.: 1) deutlich hervortretend, quae sunt eminentia et prompta, Cic. de or. 3, 215. – 2) hervorragend, ausgezeichnet, ungewöhnlich, außerordentlich, glänzend, a) v. Pers.: vir, Vell.: oratores, Tac. dial.: eminentissimus vir, Vell.: vates (von Vergil), Amm., auctor, Quint.: eminentissimi hostium duces, Vell. – m. Abl. (wodurch?), corpore excellens, dignitate eminens, Vell.: Livia genere, probitate, formā Romanarum (unter den R.) eminentissima, Vell.: nec poëtica modo, sed oratoriā virtute eminentissimus, Quint. – m. in u. Abl., ut in omnibus, ita in eloquentia quoque eminentissimus, Quint. 4. pr. § 3; vgl. 12, 10, 12. – Superl. m. Genet. partit. u. Genet. mat., ingenii ac studiorum eminentissimus saeculi sui, an Geist u. Gelehrsamkeit alle seine Zeitgenossen weit überstrahlend, Vell. 1, 12, 3. – subst. ēminentēs, ium, m., hervorragende Persönlichkeiten, Tac. Agr. 5: u. so Superl., eminentissimi Graecorum, die hervorragendsten Griechen, Quint. 9, 4, 79. – in der Kaiserzeit viri eminentissimi vom praefectus praetorio u. vom magister militum, Cod. Iust. 9, 41, 11 u. 12, 47, 1. – b) v. Lebl.: fastigium, fortuna, ingenium, Vell.: res dictu non eminens, keiner glänzenden Darstellung würdig, Vell.: eminentiorem illorum temporum eloquentiam fuisse, Tac. dial. 25: eminentissima cuiusque professionis ingenia, Vell. 1, 16, 2. – subst., ēminentia, ium, n., α) die Glanzpar-
    ————
    tien in der Rede, Quint. 10, 1, 86. – β) das Erhabene, die überwiegende Größe, Vell. 2, 40, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > eminens

  • 17 umor

    ūmor (hūmor), ōris, m. (abgeschwächt aus χυμός, Flüssigkeit), jede Art Flüssigkeit, Feuchtigkeit, das Naß, I) im allg.: Bacchi, Wein, Verg.: lacteus, Milch, Ov.: roscidus, Tau, Catull.: circumfluus, Meer, Ov.: saccatus corporis, v. Harn, Lucr.; vgl. praefandi umoris e corpore effluvium, Plin.; u. lyncum u. ita redditus glaciatur, Plin.: umor in genas labitur, Tränen, Hor.: caret os umore, Speichel, Ov.: nares umorem semper habent, Cic.: hostem ruber occupat umor, Blut, Lucr.: exurgebo quidquid umoris tibi est, Plaut. – Plur., umores marini, Cic.: nimis concreti umores, Cic.: siccare umores (Flüsse im Leibe), Min. Fel. 2, 3. – II) insbes., der Nahrungssaft der Pflanzen, Verg. georg. 2, 331 u. 424.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > umor

  • 18 buttress

    I ['bʌtrɪs]
    1) contrafforte m., sperone m.; fig. appoggio m., sostegno m.
    2) (anche flying buttress) arco m. rampante
    II ['bʌtrɪs]
    verbo transitivo sostenere, rinforzare; fig. appoggiare, rafforzare
    * * *
    (a support built on to the outside of a wall.) contrafforte
    * * *
    buttress /ˈbʌtrɪs/
    n.
    1 (edil.) contrafforte; sperone
    2 (fig.) appoggio; sostegno.
    (to) buttress /ˈbʌtrɪs/
    v. t.
    1 (edil.) sostenere, rinforzare ( con un contrafforte o sperone)
    2 (fig., spesso to buttress up) appoggiare; rafforzare: to buttress up an argument with solid facts, rafforzare una tesi con fatti concreti.
    * * *
    I ['bʌtrɪs]
    1) contrafforte m., sperone m.; fig. appoggio m., sostegno m.
    2) (anche flying buttress) arco m. rampante
    II ['bʌtrɪs]
    verbo transitivo sostenere, rinforzare; fig. appoggiare, rafforzare

    English-Italian dictionary > buttress

  • 19 constructive

    [kən'strʌktɪv]
    aggettivo costruttivo
    * * *
    [-tiv]
    adjective (helpful; having to do with making, not with destroying: Constructive criticism tells you both what is wrong and also what to do about it.)
    * * *
    constructive /kənˈstrʌktɪv/
    a.
    1 costruttivo; positivo; concreto: constructive criticism, critica costruttiva; constructive suggestions, proposte concrete; constructive measures, provvedimenti concreti
    2 di costruzione; strutturale
    3 (leg.) dedotto; presunto; implicito; virtuale: constructive bad faith, dolo presunto; constructive denial, diniego implicito; constructive fraud, implicita malafede; constructive eviction, sfratto virtuale
    ● (org. az.) constructive dismissal, licenziamento implicito □ (ass.) constructive total loss, perdita totale presunta (o virtuale) □ (rag.) constructive value, valore presunto.
    * * *
    [kən'strʌktɪv]
    aggettivo costruttivo

    English-Italian dictionary > constructive

  • 20 ■ deal with

    ■ deal with
    v. i. + prep.
    1 occuparsi di, affrontare: to deal with a problem, affrontare un problema; to deal with complaints, occuparsi dei reclami; DIALOGO → - Mailing list- I can deal with your enquiry right away, posso occuparmi subito della Sua richiesta
    2 (fam.: di solito introdotto da can, cannot, ecc.) accettare, convivere con ( una situazione): If you can't change the situation, you'll have to learn to deal with it, se non puoi cambiare la situazione, devi imparare a conviverci; I can't deal with my mother-in-law living next door, non riesco ad accettare che mia suocera viva nella casa accanto
    3 fare affari, trattare con: We've stopped dealing with that firm, abbiamo smesso di fare affari con quella ditta
    4 trattare; avere a che fare con (q.): They're nice people to deal with, è gente con cui è piacevole avere a che fare; to deal fairly with sb., trattare q. equamente (o con giustizia)
    5 trattare, occuparsi di: science deals with facts, la scienza si occupa di fatti concreti; The book deals with the origins of the Russian revolution, il libro tratta delle origini della rivoluzione russa
    6 (fam.) fare i conti con (q.); sistemare (q.): I'll deal with you later, con te faccio i conti dopo!

    English-Italian dictionary > ■ deal with

См. также в других словарях:

  • SANGUINEUS Color — idem cum purpureo. Servius ad Aen. l. 3. Sed quoniam sumptuosum erat et crudele victimas vel homines interficere sanguinei coloris coepta est vestis mortuis inici; ut et ipse testatus l. 6. Aen. v. 221. Purpureasque super vestes velamina nota.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • concret — CONCRÉT, Ă, concreţi, te, adj. (Adesea substantivat) Care poate fi perceput cu simţurile; real; care exprimă obiecte perceptibile prin simţuri. ♢ Muzică concretă = muzică realizată pe baza sunetelor concrete (muzicale sau zgomote) prelucrate cu… …   Dicționar Român

  • Maß, das — Das Māß, des es, plur. die e, Diminut. das Mäßchen, Oberd. Mäßlein, welche Diminutiva doch nur in der folgenden zweyten Hauptbedeutung eines körperlichen Maßes trockner und flüssiger Dinge üblich sind. Es ist ein sehr altes Wort, welches ehedem,… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • Leibniz — Leibniz, Gottfr. Wilh., Freiherr von, keineswegs mit Unrecht der Aristoteles der neuern Zeit genannt, geb. 1646 zu Leipzig, der Sohn des Professors der Moral Friedrich L., bewährte schon im Knabenalter die Universalität seines Geistes, indem er… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Détournement — A détournement is a technique developed in the 1950s by the Letterist International,[1][2] and consist in turning expressions of the capitalist system against itself. [3] Détournement was prominently used to set up subversive political pranks, an …   Wikipedia

  • LEIBNIZ (G. W.) — Dans l’histoire de la philosophie, Leibniz doit être situé à l’intersection du plus ancien et du plus moderne: traditionnel par sa filiation scolastique avouée et par le souci théologique constant dans sa pensée, il est sans nul doute le plus… …   Encyclopédie Universelle

  • ADSTRICTUS color — idem cum presso seu saturo seu austero, quem Graeci κατακορῆ vocant. Plinius l. 9. c. 38. de confectione purpurae, Buccinum per se damnatur, quoniam sucum remittit. Pelagio admotum alligatur, nimiaeque eius nigritiae dat austeritatem illam… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • AMBARUM seu AMBAR — Graecis similiter Α῎μβαρ teste Aetiô, Gall. Ambre. Ital. Ambracane, odoramenti genus: Revulsoque sarcophagi operculo mirisice Virtutis ambare suaviter redolentis viri faciem demonstrans, in Actis S. Sebastiani Martyr. apud Carolum Macrum in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BLATTEA — in Glossar. ςθρόμβος αἵματος τῶ κογχυλίων, grumus sanguinis conchyliorum: pro Blatta. Adiective sumitur apud Flav. Vopisc. in Aureliano, c. 46. Idem concessit, ut blatteas matronae tunicas haberent et coeteras vestes, cum antea coloreas… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BOLITES Lapis — genus aluminis a figura dictum, quod haberet Βώλου, h. e. glebae figuram; πλινθῖτις quoque Galeno, nam πλίνθου, i. e. latercule et glebae figura eadem. Glossae, cespes, χορτόπλενθος, Eius florem alumen scbiston appellatum esse, vult Dioscorides.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CONCHYLIUM — stricte cum accipitur, purpurae ac buccino opponitur, apud Dioscor. Interdum et buccinum solum conchylii nomine intelligitur: quomodo eaedem hae vestes conchyliatae, et, quas Mar, l. 4. Aen. v. 262. appellat, Tyriô murice infectas. Eô pactô autem …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»